Everyone deserves something.

Hier mag iedereen aan meedoen, het is geen [1 x 1]!
Titel was gewoon omdat ik dat leuk vond, kuch.
____
Kezuta Mogusuke
De afgelopen dagen verliepen nogal wel voor mij; Otou-san en Nii-sama hadden (gelukkig) geen ruzie, mijn cijfers op school werden beter en ik was natuurlijk vollop bezig met voetballen en het omgaan met mijn geweldige vrienden. Een leventje zonder hen, kon ik mij absoluut niet voorstellen. Zonder voetbal trouwens ook, niet.

Ik zat tegen één van de vele bomen aan op Raimon Jr. High, op het schoolplein. Ik had een tussenuur, omdat er een docent ziek was. Maar je weet hoe docenten zijn; ze mogen wel ziek wezen... Ze geven altijd wel huiswerk op zodat ze jouw tijd kunnen verspillen aan onzinnig werk. Ik was het alvast aan het maken. Met mijn koptelefoon op, was ik zachtjes wat aan het headbangen op het ritme van de muziek. Het liefst danste ik nu vrolijk mee, maar dat iedereen dan met een raar gezicht zit te kijken... Hmm, nee bedankt.
Ik zucht diep als ik merk dat ik nog meer dan 15 opdrachten moet doen van het meest stomste vak(naar mijn mening...) ter wereld; Duits. De taal stond me niet aan. Het was voor mijn gevoel een scheldtaal, en ik heb een behoorlijk hekel aan schelden.

Fubuki
Ik kom net uit mijn klas in Raimon Jr. High en begint te denken aan mijn oude school Hakuren. Natuurlijk moet ik nog even wennen aan de iets warmere temperatuur van Inazuma Town want in Hokkaido is het veel frisser. Om wat af te koelen wilde ik onder de schaduw van een boom gaan zitten, maar daar zat al iemand. Dus zocht ik een andere boom, wel, die boom was er gewoon vlak naast.
"haaa~~ vele beter." zei ik ontspannend, terwijl ik bukte om mijn voetbal(bal) te pakken.

Kezuta Mogusuke
'Als we nou eens Duitse scheldwoorden leren, kan ik dat mooi roepen onder het huiswerk. Doe ik alsnog wat aan Duits.' Denk ik, ietwat chagrijnig door het huiswerk, bij mezelf. We wonen in Japan, wat in godsnaam heeft het dan voor nut om DUITS te leren? Ik laat vervolgens voor de tweede keer weer een heel erg diepe zucht ontsnappen. Het is wel genoeg voor vandaag, het hoeft morgen pas af. Na het voetballen kan ik er heus nog wel wat aan doen. En anders doet Nii-sama het wel voor me~
Ik glimlach eventjes in mezelf en leg mijn boeken dan aan de kant: terug in mijn tas. Dan pas merk ik dat er iemand 'naast' me is gaan komen staan. Er zit niet zoveel ruimte tussen. Ik kijk even omhoog. ''Shit.'' Zeg ik even, en doe dan mijn hand voor de zon, die ongelofelijk erg in mijn ogen scheen. Wat, of course, erg pijn doet. Als ik het persoon naast me even goed bestudeer, zie ik dat hij een voetbal oppakt. Was die toevallig naar hem toegerolt of speelt hij het ook? Direct maakt dit mijn dag weer goed, en ik spring omhoog. Ik heb hem nog nooit eerder gezien, dus hij is vast en zeker nieuw hier~! ''Konnichiwa~'' Zeg ik met een vreugdelijke glimlach op mijn gezicht tegen de jongen.

Fubuki
"haai, ik ben Fubuki SHirou."zei ik vriendelijk. Zonder bij na te denken zei ik "Ik ben hier net op school, ik zat op school in Hakuren,en mijn hobby's zijn voetballen." stelde ik me voor. "En i mijn toekomst is een provoetballer die perfect is." zei ik er nog bij. Ik ben natuurlijk benieuwd wat die van zei is.

Kezuta Mogusuke
Ik luister aandachtig naar wat hij te zeggen heeft, en als hij zegt dat zijn hobby voetballen is begin ik te stralen. En al helemaal meer als hij verteld dat hij een provoetballer wil worden die perfect is. Zijn definitie van perfect wil ze wel weten, maar daar vraagt ze maar niet naar. Dat is onbeleefd. ''Aangenaam dan bij deze, Fubuki-kun.'' Zeg ik met een glimlach als hij uitgesproken is. ''Hoe kom je er eigenlijk bij om vanuit Hakuren hierheen te komen?'' Vraag ik hem dan, om te laten merken dat ik wel geïteresseerd ben. ''In iedergeval, ik ben Mogusuke Kezuta. Maar je mag me gewoon Kezuta noemen~ Mijn hobby's zijn, toevallig, ook voetballen~ Maar dansen vind ik ook erg leuk om te doen. En in mijn toekomst... um...'' Er valt even een stilte, maar die verbreek ik als ik op mijn antwoord ben gekomen. ''In de toekomst wil ik graag iets met scheikunde doen, denk ik. Of in iedergeval iets om medicijnen te kunnen creeëren voor mensen die erg ziek zijn. En als dat niet lukt, lijkt het mij wel gaaf om een coach te zijn~'' Antwoord ik. Grote logica: Medicijnen > voetbal. Ach, wat maakt het uit. Ik hou van beide, en dit zijn mijn enige opties: alleen in die 2 dingen liggen mijn interesses.

Fubuki
"Aangenaam kennis making Kezuta. Hmmm... hoe ik van Hakuren naar hier ben gekomen? wel ik ontmoete Endou en daarna was er nog heel wat gebeurd."zei ik in het kort met een beetje uitleg.Toen ik hoorde dat ze voetbal speelde net zoals mij, werd ik opeens super blij.
"Sugoi ne, zullen we dan even voetballen? En trouwens, ik wil later ook een coach worden, maar dan wel in Hakuren. En als je dan ook coach word, zullen we elkaar dan weer ontmoeten op het veld." zei ik met een brede glimlach.

Kezuta Mogusuke
''Endou-kun? Hij weet echt alles voor elkaar te krijgen,'' Zeg ik wat lachend in mezelf. Als hij vraagt of ik wil voetballen, knik ik vrolijk. ''Ja, klinkt echt super~ Heb ik tenminste wat beters te doen dan al dat huiswerk.'' Ik doelde alleen op Duits, maar dat hoeft hij niet te weten. Dan begint Fubuki over later, dat hij ook graag een coach wil worden. Op dat moment straal ik echt helemaal. ''Aawh yeah, zeker weten! En als onze teams tegen elkaar moeten... Oh echt, ik kan daar nu al niet op wachten,'' zeg ik lachend. Ik ben toch zó ongeduldig. ''Waar wil je trouwens voetballen?'' Vraag ik dan. Iedereen heeft zo zijn eigen plek waar hij/zij fijn kan voetballen, right? Misschien heeft hij wel wat in gedachten... Ik vind alles best~

Fubuki
"Dat wordt dan zeker een heel toffe wedstrijd!" zei ik heel blij.Ik was natuurlijk al heel benieuwd over die wedstrijd."hmmm...mijn lievelings plek om te voetballen?
Wel...dat is eigenlijk in Hakuren. Dus ik zal het eigenlijk niet weten."zeg ik alsof dat ik terug naar Hakuren wilde. Maar hier voel ik me natuurlijk ook best. Opeens schoot iets door me gedachten heen."Ik weet het! We gaan gewoon in het stadium van Raimon voetballen!!" Riep ik.Ik was heel trots op mezelf. Nahja, zo geweldig ben ik nu ook weer niet. Ik neem meteen mijn bal mee en ren naar het stadium terwijl ik tegen haar roep:"Kom je mee? "

Kezuta Mogusuke
Ik begin wat te lachen vanwege zijn enthousiasme, maar ren al gauw achter hem aan: straks raak ik hem nog kwijt, ofzo. Niet dat ik mijn weg naar het stadium niet kan vinden ofzo... Ik kom er vaak met de anderen van Raimon.
Zodra we aankomen bij het stadium, verschijnt er een klein glimlachje op mijn gezicht: ik heb er nu al ongelofelijk veel zin in. Ik weet nog niks af van mijn moves, etc. En hij ook niet van de mijne. Dus dit kan nog veel belovends worden~ ''Welke positie heb jij eigenlijks, als ik vragen mag?'' Vraag ik hem dan toch maar: ik ben er wel erg nieuwsgierig naar. Zelf ben ik een Forward, dan is het altijd leuk om te weten wat voor positie jouw tegenstandier aanneemt...

Fubuki
"Wel, ik ben eigenlijk een defender maar ik heb ook Forward hissatsu's maar ik hou meer van Defense." beantwoorde ik haar met moeite. Ik neem mijn bal en begin inde goal te schoppen. "Welke hissatsu's kan jij?" vraag ik aan haar. Ik ben natuurlijk heel nieuwsgierig.

Kezuta Mogusuke
''Wauw, dat is echt stoer. Defender zijn, maar ook Hissatsu's kunnen van een Forwarder. Dang, jaloezie.'' Zeg ik lachend. Ik heb absoluut GEEN defending skills. Als je mij bij defending zet, kun je mij echt BETER uit het spel zetten... ''Ik ben zelf een Forward. Maar mijn broer heeft mij een reeks Hissatsu-serie's aangeleerd. Daarmee bedoel ik, dat je met 1 Hissatsu MOET beginnen voordat je pas de andere kunt doen, etc.'' Zeg ik met een glimlachje. Ik zeg er verder niet bij dat ze met de Duivel te maken hebben, sinds daar de interesses van mijn broer en ik eerlijk gezegd wel wat liggen. Nou ja, meer dan bij God. Daar geloven we niet in. ''Laat eens een Hissatsu van jou zien, Fubuki-kun!'' Zeg ik erg vrolijk. Ik ben erg nieuwsgierig naar zijn Hissatsu's~

Fubuki
"Oke!!!" zei ik met veel zelfvertrouwen. Ik wil zeker mijn beste hissatsu laten zien en dat is namelijk deze:"Wolf Legend!!!" riep ik terwijl ik naar de goal schot."Dit is dus mijn sterkste hissarsu die ik alleen doe."Kan jij er eentje laten zien die van jouw is?"vraag ik nieuwsgierig.
"IK,persoonlijk vind dat Thunder Beast de coolste hissatsu die ik kan, maar ik heb daar wel Hijikata voor nodig"zei ik met een smile.

Ik denk toch dat je Hijikata zo schrijft

Kezuta Mogusuke
Vol interesse kijk ik naar zijn Hissatsu, Wolf Legend. Dit is echt de meest geweldige Hissatsu die ik OOIT gezien heb! Zodra hij vraagt of ik ook een Hissatsu wil doen, begin ik wat te twijfelen. ''Errm. J--jawel hoor.'' Stotter ik wat. Mensen maakte mijn Hissatsu's uit voor... aanstaanjagend. Er waren zelfs 2 spelers die NOOIT meer met mij op hetzelfde veld wilde staan. Dan bedenk ik me iets; Nii-sama had mij nog een andere geleerd. Ééntje die er... wel meisjesachtig uitzag, but who cares. ''H--hmokay. H--hier komt ie dan~! Ahaa--'' Zeg ik, best nerveus. ''Senbonzakura!'' Roep ik hard. Ik schop de bal richting de goal. De bal veranderd in duizend(senbon) kersenbloesem-blaadjes(zakura/sakura). Net voor de goal verandert hij terug in een bal met een roze gloed eromheen. Dan zit ie erin en is ie weer normaal. ''T--t--tadaa~'' Zegt ze, met een mini glimlachje op haar gezicht.

Fubuki
Nadat die haar hissatsu heeft laten zien sat ik helemaal in shok."Wow,sugoi!!!!!"riep ik uit.Deze hissastsu heb ik nog nooit gezien."Heb
Je nog andere hissatsu's en waar/hoe heb je die 'Senbonzakura geleerd?" vraag ik van de nieuwsgierigheid.Misschien kan ik daar dan nog een eigen hissatsu leren.

Gomen voor de late reactie! D:
-------
Kezuta Mogusuke
"Ik heb nog een aantal andere Hissatsu's, ja. Maar die kan ik gewoon niet gebruiken op dit moment. Ik heb er al eerder problemen mee gehad met mensen door de rest... En wil dat niet opnieuw meemaken. Maar mijn broer heeft het mij geleerd. Toen hij nog voetbalde, tenminste~. Maar ben blij dat je onder de indruk van Senbonzakurs bent." Zeg ik met een lief, vriendelijk glimlachje.